กิจกรรมปี ๒๕๕๕ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 39 / 61

ปรโลกเป็นอยู่ได้ด้วยบุญและบาป ชดใช้บาปก็ยาวนาน เสวยบุญก็ยาวนาน ๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๕

บูญที่เราทำตอนมีชีวิตอยู่ จะเป็นที่พิงในโลก จะทำให้เราไปเกิดอยู่ ในภาวะที่สูงส่งในสุดโลกสวรรค์ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๕

เมือเราทำบุญอุทิศส่วนกุศล ไปให้หมู๋ญาติที่ล้โลกไปแล้ว จากทุกข์มาก...ก็ทุกข์น้อย ทุกข์น้อย...ก็พันทุกข์ สุขน้อย...ก็สุขมาก สุขมากแล้ว...ก็มากขึ้นไปเรื่อย ๆ ญาติที่ล่โลกไปแล้ว เมื่อพันทุกข์และมีสูขด้วย

บางคนไม่เชื่อเรื่องเวรกรรม บอกว่า มองไม่เห็น เรามองไม่เห็นกรรม หรือผลของกรรม แต่เวรกรรมมันเห็นเรา เหมือนหัวกระสุนที่วิ่งมุ่งเข้าเป้า ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

การอธิบายานิต คือ การออกแบบชีวิต ๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

การสร้างบารมีอย่าทำหยักขย่อน ทำให้เต็มที่สุดกำลัง ให้ปลิ้มให้ได้... ถ้าทำแล้วยังไม่ปลิ้ม ก็ต้องทำจนว่าจะปลิ้ม ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

อย่าให้วันหนึ่งคืนหนึ่งผ่านไป โดยการกินบุญเก่า ให้บุญเก่า เพราะบุญเก่าใช้ไปมันก็มีวันหมด เราจะต้องสั่งสมบุญใหม่เพิ่มขึ้น ทุกวันทุกคืน ทุกอนุวัตที ๒๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕

โลกใบนี้เป็นโลกสำหรับการสร้างบารมี ไม่ใช่เป็นโลกแห่งความสุข ๒๖ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

เวลาที่เรามีเท่ากัน โอกาสในการทำความดีมีเท่ากัน ขึ้นอยู่กับว่า... ใครจะทุ่มเททำได้มากกว่ากัน ๑๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕

เราเสียเวลาในการนอนหลับพักผ่อน ไปถึงหนึ่งในสามของชีวิต โดยไม่ได้บุญกุศลอะไรเลย ทำมาหากินอีกหนึ่งในสาม อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ขับถ่าย ฯลฯ บริหารงานอีกหนึ่งในสาม เพราะฉะนั้นเหลือเวลาสำหรับสร้างบารมีจริ

เรา still มี กายมนุษย์อยู่ ต้อง ใช้ กายมนุษย์นี้ สร้างบารมี ให้เต็มที่ เต็มกำลัง ทั้ง ทาน ศีล ภาวนา ๒๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

เรา มี หน้า ที่ อัน ยิ่ง ใหญ่ ที่ จะ ไป สู่ ที่ สุด แห่ง ธรรม ที่ จะ ขยาย วิ ชา ธรรม กาย ไป ยัง ช วา คโลก อย่า ให้ เรื่อง ไม่ เป็น เรื่อง มาดู ม หน วง เว ลา ของ ชี วิ ต เ รา ให้ ตก ต่ำ ให้ อ ย เ ห

การที่พวกเราได้ก้าวเข้ามาสู่ เส้นทางธรรม เป็นนักสร้างบารมี เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดแล้ว เพราะภารกิจนี้... คืองานที่แท้จริงของเรา ๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕

นักสร้างบารมี ต้องไว้ต่อการสร้างบารมี เห็นอะไรที่เป็นทางมาที่บุญ ให้รับฉลวย 6 ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

การสร้างบารมีไม่ได้เงิน ฟรีๆ เราต้องสร้างเอง ต้องลงทุน ๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

นักสร้างบารมี ไม่มีคำว่า “ทำไม่ได้” 1 ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ตราบใดที่เรายังไปไม่ถึงจุดหมาย คือ ที่สุดแห่งธรรม เราจะต้องร่วมมือกันต่อไป สานใจให้เป็นหนึ่ง ทุ่มเทชีวิตจิตใจสร้างบารมีให้เต็มที่ ๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕

อย่าเก็บเอาส่งไรสาระมาทำให้กรุงรังก มาตัดทอนกำลังใจของเรา ให้ทุกสิ่งที่เราพบเจอ เป็นสิ่งที่นำมาซึ่งพลังใจ เป็นบุญบารมีของเรา ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ปัญหาบางอย่าง...แก้ไขได้ ปัญหาบางอย่าง...แก้ไขไม่ได้ ปัญหาบางอย่าง...แก้ตามลำพังได้ ปัญหาบางอย่างเป็นปัญหาใหญ่... จะต้องร่วมมือช่วยกันแก้ไข ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ทุกปัญหามีทางออก ถ้าใจสมบ...เดี๋ยวเราก็พบทางออก ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕